Upsala en Spegazzini gletsjers

Sábado 14 de Febrero

Van het mooie weer van gisteren was vanochtend niks te merken. Het regende toen we vroeg uit ons bed kwamen. De huishoudster was er al en kon ons het ontbijt geven. Eigenlijk is het vanaf zeven uur, maar we zouden om tien over zeven al opgehaald worden. Volgens haar hoefden we ons geen zorgen te maken over het weer, want dat is zo veranderlijk als de pest. Het ene moment mooi, een uurtje later regen enz. We werden om half acht pas opgehaald en gingen nog langs een aantal hotels voor we richting de haven gingen. Het was nog een uurtje rijden, want de gletsjers liggen nog 80 km ten westen van El Calafate. De haven stond al vol met zo’n 200 toeristen, dus echt niks voor ons. Maar ja, als je de gletsjers wilt zien ontkom je daar niet aan. Door de zure appel heen bijten dan maar. Iedereen moest gaan zitten in de boot terwijl we de haven uitvaarden. Tot overmaat van ramp zat ook de groep van Boabab bij ons in de boot. We werden gewaarschuwd dat het mogelijk zou kunnen zijn dat we niet dicht bij de gletsjers zouden kunnen komen, omdat de ijsschotsen de toegangsweg kunnen blokkeren. Als je het risico niet wilde nemen, mocht je nog uitstappen en kon je je geld terug krijgen. Dat hebben we maar niet gedaan. De laatste 25 dagen was de toegangsweg niet geblokkeerd. Eenmaal de haven uit mocht je gaan lopen. Er was buiten erg weinig ruimte om te staan, maar we hadden een goed plekje verovert en die gaven we dus niet meer af. Als de een ging rondlopen hield de ander de plek bezet. Het begon langzaam droog te worden, dus dat voorspelde veel goeds. We voeren via de Brazo Norte. Eerst richting de Spegazinni gletsjer. Dit is de hoogste in het nationale park Los Glaciares. Onderweg zag je al erg veel ijsschotsen. Ze zijn echt megagroot en dan te bedenken dat er maar 15 procent boven water zichtbaar is. Erik had geluk want de voorkant van de boot was afgesloten door een touwtje, maar net toen hij erbij stond deed een man het touwtje los. Hij stond dus helemaal in de punt van de catamaran toen we richting de Spegazzini getsjer voeren. Echt super mooi en toen we in de buurt kwamen, ging de zon er mooi op schijnen. Wat een timing. We hebben zo’n 20 minuten vlak voor de gletsjer gedobberd en er was tijd zat om erg veel foto’s te maken. Daarna gingen we richting de Upsala gletsjer, de grootste gletsjer, maar eerst moesten we daarvoor het Upsala meer in en zou de kapitein beslissen of we er überhaupt in konden. We konden erin en voeren langs allemaal ijsschotsen. De zon scheen er mooi op, dus dat was echt super mooi. We hebben de Upsala gletsjer benadert tot 800 meter en hij is echt heel groot. Er hing bewolking boven, maar het zonnetje liet zich heel af en toe zien. Daarna zijn we naar Onelli Bay gegaan. Dat ligt aan de ingang van het Upsala meer en daar zouden we gaan lunchen. We meerden aan en moesten zo’n kilometer lopen naar de ander kant van de baai. We hebben daar heel mooi op een boomstronk met uitzicht op de gletsjers ons broodje en yoghurt gegeten. Het waaide erg hard, dus je moest goed op je afval letten. We zijn daar zo’n uurtje geweest en moesten toen weer terug naar de boot. De tour was voorbij en we gingen weer terug naar de haven. Het was nog een uur varen langs ijsschotsen, die erg mooi in de zon aan het schitteren waren. Echt een super dag,met gelukkig toch nog erg mooi weer. In de bus terug zijn we allebei in slaap gevallen en we zijn bij het hotel weer afgezet. Erik heeft nog even met de hostaleigenaar gekletst over het voetbal in Argentinië en hij wilde graag weten voor welke voetbalclub Erik was en wie de grootste rivaal van Ajax is. Het is echt een hele lieve oude man die altijd wel in is voor een praatje. We zijn, na even te hebben geïnternet, de stad ingegaan om wat te eten en de tour voor morgen te boeken. We gaan morgen een trekking doen over de Perito Moreno gletsjer en gaan daarna nog naar het uitzichtspunt. Na een heerlijke Argentijnse steak zijn we lekker onder wol gekropen, want morgen worden we al om kwart voor zeven opgehaald. Lekker uitrusten op vakantie…