Beagle channel en NP Tierre del Fuego

Míercoles 18 de Febrero

Vanmorgen zijn we, voordat we naar de boot zijn gegaan, eerst langs de bakker gegaan om wat lekkernijen te halen. We zouden tijdens de tour koffie en thee krijgen en we wilden ook iets te eten meenemen. We waren vroeg bij het kantoortje, maar het was al heel druk met toeristen. We hebben de haventax betaald en we kregen een gids met boot toegewezen. We zaten op een boot met 26 personen en na de security check bij de haven zijn we aan boord gegaan. We moesten tijdens het varen in de haven in de cabine blijven en daarna konden we naar buiten. Het was deels bewolkt, maar de zon kwam er goed doorheen, dus het was best lekker op het dak van de boot, maar ja je bent wel aan het eind van de wereld dus het blijft fris. Vlakbij Ushuaia liggen allemaal kleine eilandjes in het Beagle kanaal waar we vanochtend langs zouden varen. We gingen eerst naar de vuurtoren, die het symbool is van de stad Ushuaia. Het is een vuurtoren die de schepen komende van de Atlantische Oceaan waarschuwt voor de eilandjes. Schepen komende van de Pacific moeten ook om de vuurtoren heen voor ze naar Ushuaia kunnen. Tussen de eilandjes is het te ondiep. We kwamen eerst langs Isla de los Lobos. Een klein eilandje bezaaid met zeeleeuwen en cormorant vogels. Vanaf dit eilandje was het een klein stuk varen naar de vuurtoren. We dreven iedere keer vlak langs de eilandjes zodat je goed foto’s kon maken. We zijn bij nog twee eilandjes gestopt om vogels te bekijken. Daarna zijn we naar Isla Bridges gegaan. Hier mochten we van de boot en zijn we naar het hoogste punt op het eiland gelopen, waar je een prachtig uitzicht had op Ushuaia en het Beagle kanaal. Het Beagle kanaal is trouwens een van de drie verbindingswaterwegen van de Atlantisch Oceaan naar de Pacific. De andere twee zijn de Straat van Magellan en de Drakenpassage. Op dit eiland zijn net als op de andere eilanden veel archeologische plekken van de Yamanás. Dit waren de oorspronkelijke bewoners van Tierra del Fuego. Het waren nomaden en leefden voornamelijk in hun boten en trokken van eiland naar eiland. Op de eilanden vind je ronde kuilen waar vroeger hun hutten hebben gestaan. Dat is te zien aan de rand van de kuil waar schelpen liggen van schaaldieren die men destijds at. De Yamanás droegen geen kleding en waren dus helemaal naakt en dat met deze temperaturen. Ze smeerden zich helemaal in met zeeleeuwenvet om zich te beschermen tegen kou en vocht. Ze droegen enkel de huiden van de zeeleeuwen als ze in de hutten waren. Er is nog maar één oorspronkelijke Yamaná vrouw in leven en ze is 97 jaar oud. De rest zijn allemaal halfbloed. Verder zaten er op het eiland veel skuas, de roofvogels van deze omgeving. Na een korte wandeling gingen we weer terug naar de boot en voeren we terug naar Ushuaia. We kregen een koffielikeur die best lekker was. De terugweg was langs de luchthaven, maar helaas kwam er geen vliegtuig binnen. Vanaf de haven zijn we lekker gaan shoppen en hebben we bij ‘Tante Sara’ taart gegeten. Dit restaurant is van de Nederlandse vrouw die naar Argentinië is geëmigreerd en ze hebben er heerlijke taarten. We zagen dit restaurant gisteren en hadden ons al voorgenomen daar vandaag te gaan lunchen. De taart smaakte prima. Na de taart zijn we teruggegaan naar het hotel, want we moesten nog langs de wasserette. We moesten nog een paar schone kleren hebben voor de komende dagen en ze brengen het morgen naar het hotel, wat een luxe! Daarna zijn we lekker verder gaan shoppen en een beetje sightseeing Ushuaia, al is er niet heel veel te zien. We hebben een hele tijd in een mooie boekwinkel doorgebracht en Erik moest Kirstin echt meeslepen anders had ze hem helemaal leeggekocht. We zijn ook langs het toeristenbureau geweest; hier kun je namelijk 3 “Ushaia, de meest zuidelijke stad ter wereld” stempels in je paspoort laten zetten. En we houden wel van een vol paspoort, dus dat hebben we uiteraard laten doen, weer een bladzijde vol met inofficiële stempels. We hadden ’s middags al gezien dat ze bij Tante Sara ook lekkere dinergerechten hadden en we besloten daar te gaan eten. Best grappig dat toen wij vanmiddag aan de taart zaten iedereen warm aan het eten was en toen wij warm gingen eten zat iedereen hier aan de taart zit. We hebben allebei lekker een wokgerecht genomen; eindelijk een andere smaak in ons mond wat ons erg goed beviel. Na het eten hebben we nog even rondgelopen en zijn we naar het hotel teruggegaan.

Jueves 19 de Febrero

Voor vandaag stond het nationaal park Tierra del Fuego op het programma. Deze naam voor de meest zuidelijke provincie van Argentinië komt voort uit het feit dat de oorspronkelijke bewoners, de Yamanás vuurtjes stookten om warm te blijven en dit het eerste was wat ontdekkingsreizigers zagen toen ze rond Kaaphoorn voeren. We hadden besloten heen met de Fin del Mundo trein te gaan en terug met een lokale bus, dus we zijn ‘s ochtends naar het “busstation”gegaan vanaf waar we naar het treinstation zijn gebracht. Gezien de geïsoleerde ligging van Ushuaia, te midden van de bergen en het Beagle kanaal en het vanwege extreme klimaat, besloot de Argentijnse regering in 1883 om hier een strafkolonie op te richten. Mogelijkheden om te ontsnappen waren kansloos. Men liet de eerste gevangenen zelfs de gevangenis bouwen en om de bouwmaterialen te kunnen vervoeren moesten ze ook een spoorlijn aanleggen. De spoorlijn was eerst van hout, maar in de loop der jaren werd deze steeds verder gemoderniseerd, omdat de houten spoorlijn niet degelijk genoeg was voor het vervoer van stenen. De gevangenen hebben het spoor steeds verder verlengd en ondanks het slechte weer en het zware werk zagen ze het als een privilege, het buiten werken was het dichtst bij de vrijheid.

Voor de verandering zijn we in het nationale park weer eens gaan wandelen. We hebben eerst een rondwandeling van 2 uur gemaakt waarbij we op een prachtig uitzichtspunt zijn geweest. We hadden vandaag erg veel geluk met het weer, het was heel erg zonnig en de bergen zaten niet in de wolken. Na een lange, maar niet heel erg steile klim hadden we een super mooi uitzicht op de bergketen Cañadón del Torro aan de Argentijnse kant van het Beagle kanaal en Isla Navarino en Isla Hoste aan de Chileense kant. De grens namelijk in de lengterichting door het Beagle kanaal. Na op de top wat te hebben gegeten en van het uitzicht te hebben genoten, zijn we gaan afdalen richting het Bahía Ensenada. Hier bevindt zich het meest zuidelijke postkantoor ter wereld, waar je ook weer een speciale stempel kunt halen, dus dat hebben uiteraard weer gedaan. Weer een bladzijde vol!

Na hier even te hebben uitgerust, zijn we weer verder gaan lopen. We hadden namelijk nog 3 uur voor de boeg tot aan het punt waar we de bus terug naar Ushuaia konden nemen. Erik had het idee dat de wandeling best mee zou vallen en het een makkelijke wandeling langs het muur zou worden, maar helaas pakte dit toch anders uit. Het was weer behoorlijk stijgen en dalen, dit ging niet echt meer van een leien dakje met onze vermoeide knieën, maar de uitzichten waren het wel waard. Het laatste half uur was het vrij vlak, waardoor we netjes op tijd bij de bus waren. We wilden namelijk de bus van half 6 halen, anders zou het gelijk de bus 2 uur later worden. We hebben bij Lago Roca even een ijsje gegeten en zijn daarna met de bus teruggegaan. In Ushuiai was het ook nog erg helder en de zon scheen mooi op de bergen achter de stad, dus we hebben ons nog even snel met een taxi naar de overkant van de haven laten brengen zodat we een mooi uitzicht hadden. De taxi heeft even gewacht zodat we foto´s konden maken en heeft ons daarna, met nog een fotostop onderweg, teruggebracht naar het hostal. We hebben even snel gecheckt of onze kleding was teruggebracht door de wasserette en zijn daarna weer op pad gegaan. We konden de verleiding niet weerstaan en hebben een erg mooi fotoboek over pinguïns gekocht, er staan erg veel foto´s in die op de Falkland eilanden zijn gemaakt, dus dat is wel heel erg leuk. Aangezien het eten bij Tante Sara gisteren erg lekker was, zijn we daar ´s avonds weer neergestreken. Allebei super lekker Argentijns vlees gegeten, dus het was weer geslaagd. Na het eten hebben we nog getracht een locale Fin del Mundo krant te kopen, maar die van vandaag waren helaas uitverkocht dus we zijn teruggegaan naar het hotel om in te pakken, morgenochtend vliegen we om 08:50 naar Buenos Aires.