Santiago de Chile

Sábado 24 de Enero

Een maand geleden besloten we om op vakantie te gaan en vandaag is het dan zover. Vier weken naar Chili en Argentinie. Na een vroege wekker moesten we natuurlijk de backbacks nog inpakken en het huis aan kant maken. Om 12 uur stonden Jan en Waltraud voor de deur en om kwart voor een zijn we naar Schiphol vertrokken. Het was super rustig bij de check-in, dus dat duurde niet lang. De meeste tijd hebben we nog besteed aan het regelen van een eventuele upgrade. Kirstin had gehoord dat je als airline personeel soms een upgrade kon krijgen, dus wie niet waagt wie niet wint. De dame achter de counter kon er niet over oordelen, maar we moesten het bij de gate nog maar eens vragen. Voor het stuk naar Santiago konden zij sowieso niets regelen, dus dat moesten we op Madrid vragen. En bij de gate zeiden ze dat de business class leeg was, dus dat het geen verschil maakte, business of economy. Er zaten in het totaal maar 22 mensen aan boord. De purser beloofde wel een drankje op kosten van Iberia. Eenmaal in de lucht kwam de stewardess langs met drie blikjes drinken en vier zakjes nootjes, want het was toch wel een lange vlucht voor maar een keer drinken en nootjes…. Zo zie je maar dat connecties altijd handig zijn!

We waren precies op tijd in Madrid en zijn gelijk van terminal gewisseld. We hadden de smaak te pakken en liepen langs de Iberia VIP lounge, misschien was daar ook nog wel wat te regelen. Maar helaas, hier werkte Kirstin d’r blauwe ogen toch iets minder. Alleen met een business class ticket kwam je hier naar binnen. We zijn dus maar in de relax stoelen van de Starbucks gecrashed. Het was goed dat we gelijk gewisseld hadden van terminal, want in het begin was het nog lekker rustig. We moesten zes uur doorbrengen, wat toch altijd weer lang is. Kirstin heeft nog even geslapen en Erik op de Ipod spelletjes gespeeld. Na een grote burger, kwam het toestal van LAN binnen en werd het wat drukker bij de gate. We zijn gelijk naar de grondstewardess gegaan en die was erg vriendelijk. Ze heeft gelijk gekeken, maar helaas zat de business class helemaal vol. Bij het naar binnen gaan hebben we het ook nog aan een stewardess gevraagd. Mocht er een plekje over blijven, dan ze wist waar we zaten. Maar helaas…. ze is niet meer gekomen.

Domingo 25 de Enero

We waren erg moe en hebben allebei toch flink wat uurtjes geslapen. Pas net voor de kust van Brazilie werden we allebei wakker. We zijn nog over de Andes gevlogen, wat erg mooi was met alle besneeuwde toppen. We waren een half uur voor schema op Santiago. Bij de douane ging het allemaal vrij vlot en we kregen zelfs een stempel in ons Globetrotters logboek, leuk voor de verzameling. Eenmaal bij de bagagebanden aangekomen, kwamen onze backpacks vrijwel direct en konden we op zoek naar de bus. Daar hoefden we ook maar 5 minuutjes op te wachten: het was ongeveer 25 rijden naar de stad en vanaf de bushalte maar een kwartiertje lopen naar ons hostal, La Casa Roja. Het was al heerlijk weer, strakblauw, maar nog een aangename temperatuur om met alle bagage te lopen. Het hostal is erg leuk, het is een rood oud koloniaal pand waar een hele relaxte sfeer hangt. We konden niet direct op de kamer, dus we zijn lekker bij het zwembad van het mooie weer gaan genieten. Om 1 uur konden we in onze kamer en na lekker te hebben gedoucht, zijn we richting de stad gegaan. Voor de middag stond het uitzichtspunt Cerro San Cristobal op het programma. We zijn met een treintje de berg op gegaan, vanaf daar heb je een prachtig uitzicht over de stad. Vanaf daar zie je eigenlijk pas hoe groot de stad eigenlijk is. Boven op de heuvel staat een groot Maria beeld. In 2004 heeft de Paus hier een mis gegeven. We hebben daar lekker rondgekeken. We hadden een combiticket gekocht. Het eerste deel was met het treintje omhoog net als de piektram in Hong Kong. Het tweede deel was met een kabelbaan. Van die hele kleine bakjes waar je net met twee man in kan. We stapten in en er was een man die de deur open hield. Toen we er eenmaal inzaten brabbelde de man wat en net toen Kirstin kon vragen wat hij zei en Erik zei volgens mij zei hij dat de deuren niet goed sluiten, raasten we in volle vaart de diepte in... Kirstin met klamme handjes en Erik naturlijk de grootste lol. We zijn uiteindelijk veilig aangekomen. Er waren twee haltes waar we even hebben rondgekeken. Er was daar echt een super relax zwembad wat erg aantrekkelijk was met deze temperaturen hier. Maar helaas hadden wij geen zwemspullen bij ons. We zijn Dezelfde weg terug gegaan en hebben de metro terug naar het hostal genomen. We hebben snel even iets gegeten en zijn daarna lekker gaan slapen.

Lunes 26 de Enero

Vanmorgen hebben we eerst lekker tot 9 uur uitgeslapen. Vannacht wel een para keer wakker geweest, doordat het vrij rumoerig was in het hostal, maar we waren zo moe dat we allebei steeds weer snel in slaap vielen. Het zonnetje scheen al lekker onze kamer in, dus we waren snel uit bed en zijn gelijk lekker naar buiten gegaan. We kregen echt het vertrouwde Cochabamba gevoel … bij een klein winkeltje even brood, yogurt en sap gehaald en lekker in het zonnetje bij het hostal ontbeten, echt genieten! Na het ontbijt zijn we tot een uurtje of 1 lekker bij het zwembad gaan liggen. Daarna zijn we een sightseeing rondje gaan maken door de stad; ondanks dat het toch een grote stad is, was het vrij rustig op straat, er hangt een hele gemoedelijke sfeer. Tot 8 uur hebben we lekker rondgewandeld en daarna hebben we in de buurt van het hostal gegeten. Nu even internetten en zo lekker naar bed. Morgen moeten we weer vroeg op, we vliegen om 9:10 naar Paaseiland.